Ο κόσμος, ακόμη και αυτός που με ακολουθεί από την πρώτη μέρα, δεν έχει πλήρη επίγνωση για τι όγκο στοιχείων και τι αριθμό μαρτύρων από όλη τη χώρα μιλάμε.
Σκεφτείτε μόνο ένα πράγμα.
Υπήρχε ποτέ μία, έστω ελάχιστη, πιθανότητα, το σύστημα να μην έκανε τη δίκη στις 14 Ιανουαρίου και να μην ξεμπέρδευε μαζί μου, αν δεν ήξερε τι θα συμβεί στη δίκη αυτή;
Ήξερε όμως.
Και ξέρει.
Γι αυτό και ούτε την 4η Μαΐου θα την κάνει.
Απλά, με τρόμο θα περιμένει τι άλλο θα συμβαίνει κάθε μέρα, μέρα με τη μέρα, στις 40 που έμειναν μέχρι την 4η αυτή Μαΐου…
Και να είναι σίγουροι.
Δεν θα τους αφήσω να βαρεθούν. Στην τσίτα θα είναι.
Κάθε μέρα και χειρότερα.
Μέχρι να το τελειώσω.
26 χρονών παλληκάρι. Ο Χρήστος.
Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι γιος μου…
Δεν πειράζει.
Φάνηκα εγώ.
Ώστε μετά, φάνηκαν και οι άλλοι…
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να σχολιάσετε